ραμπουτάν

το, Ν

βοτ.

1. κοινή ονομασία τού αγγειόσπερμου δικότυλου φυτού τής Μαλαισίας Nephelium lappaceum τής οικογένειας σαπινδίδες

2. ο εδώδιμος καρπός τού δέντρου αυτού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. rambutan < μαλαισιακό rambutan (< rambut «μαλλιά, τρίχα», λόγω τού χνουδωτού φλοιού τού καρπού)].